ABC Socjoterapii

Należy ją zaakceptować w przeciwieństwie do zachowania agresywnego będącego jej następstwem.

Złość jest ważnym sygnałem, ponieważ:

♦ informuje nas, że dzieje się coś niedobrego,

♦ mobilizuje psychicznie do walki lub obrony,

♦ jest czynnikiem pomagającym w przetrwaniu niebezpiecznych sytuacji,

♦ stanowi ważny sygnał w kontaktach społecznych,

♦ czasem bywa jedynym skutecznym sposobem na poradzenie sobie z bezsilnością wobec określonych sytuacji.

Bardzo ważną umiejętnością jest tzw. konstruktywne wyrażanie złości. Polega ono na wyrażaniu negatywnych uczuć i emocji ale w sposób niekrzywdzący dla nas samych jak również otoczenia.

Jak radzić sobie z własną złością:

1. Rozpoznaj czynniki ją wyzwalające (wyzwalacze)

a) zapalniki zewnętrzne - to co widzisz i słyszysz np. koledzy wypowiadają się w sposób negatywny o twoim ubiorze.

b) zapalniki wewnętrzne - Twoje myśli, które sprawiają, że możesz poczuć złość np. co oni sobie wyobrażają! Mówią o tym jak jestem ubrany bo na pewno chcą mnie ośmieszyć (wcale tak być nie musi, mogą mówić źle bo po prostu zazdroszczą).

2. Ropoznaj sygnały z ciała mówiące o tym, że pojawiła się złość (zaciskanie ust, dłoni w pięść, zgrzytanie zębami itp.)

3. Zastosuj techniki kontroli złości poprzez uaktywnienie:

♦ reduktorów:

- liczenie od 20 wstecz;

- wizualizacja (myślenie o czymś miłym, wyobrażanie sobie przyjemnych sytuacji);

- wściekłe listy (piszecie na kartce to wszystko czym ktoś Was zdenerwował), umieszczacie w liście to, co czujecie  w tym momencie wobec tej osoby. Po napisaniu takiego listu nie zapomnijcie go porwać i wyrzucić. Nie może on dotrzeć do adresata. Chodzi tu jedynie o wyrażenie i opanowanie złości tak, aby nie doprowadzić do eskalacji negatywnych uczuć a w konsekwencji pojawienia się zachowań agresywnych i skrzywdzenia drugiego człowieka;

- mazanie po kartce - zamazujecie kredką cała powierzchnię kartki, ruchy ręki muszą być szybkie. Rysujecie do momentu pojawienia się zmęczenia ręki. Poziom złości powinien się obniżyć.

♦ monitów:

- słowa, które możesz sobie powiedzieć, żeby się uspokoić np. „spokojnie, nie ma sensu się denerwować”, „nie dam się wyprowadzić z równowagi”, „ja rządzę złością, nie ona mną”, „poradzę sobie z tym” itp.

- konkretne odpowiedzi na wyzwalacze zewnętrzne (to co słyszysz) np. „masz obciachowe spodnie”, odpowiadasz „mogą Ci się nie podobać, ja je bardzo lubię i czuję się w nich wygodnie”.

♦ myślenia o konsekwencjach:

- myślenie o skutkach własnego zachowania może Cię powstrzymać przed zachowaniem impulsywnym czy agresywnym (jeśli będę kłócił się z mamą mogę dostać karę).

♦ nagrodzenia siebie samego:

- jeżeli udało Ci się opanować nerwy i nie zareagowałeś agresywnie udziel sobie nagrody (np. powiedz sobie „udało mi się, jestem wielki!”, „wygrałem ze złością, jestem silny!”, „brawo Ja!” itp.).

Opracowała Aneta Mierzejewska

Źródło: „Przemoc wobec rówieśników”- program profilaktyczny